De Luxor en Gebaüde 9, beiden in Keulen, zijn mijn favoriete live clubs. Zalen van CBGB’s allure die, in tegenstelling tot al die nieuwe sfeerloze blokkendozen in Nederland, vanaf de entree tot op het toilet rock ’n roll ademen. Oud en gerafeld. Voor de échte live-ervaring moet je tegenwoordig de grens over (eat this, Effenaar en Doornroosje!) en dat komt goed uit want onze oosterburen kletsen ook niet de hele avond door de muziek heen, serveren bier in fles en glas en accepteren cash geld aan de bar. En dat allemaal op amper een uur rijden van de Head Music HQ. Zo, dat moest ik even kwijt. En nu muziek…

Voor de combinatie Savages / Bo Ningen willen we graag in de auto stappen. De vaandeldraagsters van de hedendaagse post-punk én de hyperkinetische Japanse spacerockers brachten samen al het freejazznoise-album Words To The Blind uit en touren nu samen door Europa. En hoe…

Bo Ningen is een vierkoppige Japanse rockband die vanuit Londen de wereld bestookt met psychedelische garagerock. Geen minutenlange recht-toe-recht-aan stonerriffs maar een vrij unieke kakofonische mix van postrock, acid punk, krautrock en heavy metal, voorzien van hoge vocalen. In het Verenigd Koninkrijk verzonnen ze een nieuw genre om op deze band te kunnen plakken: Krautcore. Ook in Keulen worden we getrakteerd op een muzikale wervelwind vol inventiviteit, intensiteit en vitaliteit. De achteloosheid waarmee de gitaristen de meest complexe tempowisselingen spelen verraadt een onwaarschijnlijke vakkundigheid die doet denken aan een band als The Mars Volta. Kort samenvattend: Bo Ningen is een ware belevenis. Check ‘em out!

Savages is dé post-punk formatie van het moment. All female en afkomsitg uit Londen kneden ze de erfenis van PIL, Siouxsie and the Banshees, Bauhaus, Patti Smith, Gang Of Four en Wire tot een eigen monumentale geluidssculptuur van beukende ritmes, venijnige zang, hakkende gitaren, ijzingwekkend spannende feedback en meedogenloos voortdenderende en uiterst catchy basloopjes. In Keulen anderhalf uur lang, een enkele noisy ballad uitgezonderd, op volle kracht vooruit. Des te opmerkelijker is het dat Savages juist naar het einde toe een ander gezicht toont en naar een zinderende climax toewerkt met het trage spookachtige en in noise gedrenkte Mechanics en het prachtige Adore, dat de essentie van Savages in een dikke vijf minuten blootlegt. Adore als het kloppend hart van het immer duistere en vaak agressieve Savages: “I understand the urgency of life / In the distance there is truth which cuts like a knife / Maybe I will die maybe tomorrow so I need to say / I adore life / Do you adore life?” Daarna gaat tijdens afsluiter Fuckers de vuist nog één keer in de lucht en neemt Savages met een boodschap afscheid van haar pogoënde fans: “Don’t let the fuckers get you down!”

Het was aldus een geslaagde combinatie en een geweldige avond in Köln-Süd. Twee geweldige bands en twee geweldige shows in mijn favoriete zaal én goed gezelschap. Volgende maand zijn we er weer voor een andere supercombi: The Coral en Blossoms. Can not wait…

Savages en Bo Ningen speelden op 3 maart jl. in de Luxor in Keulen. Foto: Simona Mizzoni