In 2014 zorgde The Crimson ProjeKCt, wat mij betreft, voor het beste concert van het jaar en onlangs daalde King Crimson zelf van zijn troon voor een weergaloos muziekspektakel dat straks ongetwijfeld mijn eindlijst van 2015 zal aanvoeren. In beide gevallen was er een belangrijke rol weggelegd voor Tony Levin en Pat Mastelotto. Chapman Stick- en drumgigant én gisteravond op het podium in het aan de andere kant van de Belgische grens gelegen Verviers.

Levin en Mastelotto vormen, samen met Markus Reuter, Stick Men. Het zal niet vreemd zijn dat het trio voortborduurt op de bekende King Crimson sound, met het verschil dat ze zich enkel bedient van sticks en drums, waardoor een uniek geluid ontstaat. Zowel in de heftige passages als tijdens de subtiele soundscapes. Een veelzijdige geluid ook, want het ongebruikelijke instrumentarium (Reuter speelt vandaag geen Chapman maar een zelfontworpen stick-achtige Touch Guitar) biedt duidelijk ongekende mogelijkheden.

Of het nu progressieve metal is of ambient, het staat als een huis. Een uitstapje richting jazz of klassiek is geen enkel probleem. En uiteraard wordt de improvisatie niet geschuwd. “What just happened was really a surprise to us” vertelt Levin na een imposant stukje heavy jazzrock. Het gevoel is wederzijds. Mijn buurman spreekt over een “muzikaal orgasme”.

De setlist is een mix van eigen werk, genoemde improvisaties en songs van King Crimson, met ‘VROOOM VROOOM’, ‘Sartori In Tangier’ en ‘Industry’ als hoogtepunten. De grootste troefkaart is echter een explosieve versie van ‘Breathless’ van bovenmeester en inspirator Robert Fripp. De grootste verrássing is een prachtige uitvoering van Mike Oldfield’s ‘Mirage’ maar ook het psychedelische ‘Crack In The Sky’ en het swingende ‘Cusp’ zijn hemelse traktaties. En dan krijgen we als afsluiter ook nog Crimson’s ‘Lark’s Tongue In Aspic Part 2′ voor de kiezen.

Ach, eigenlijk is het hele optreden een aaneenschakeling van hoogtepunten. En eigenlijk zou dit concert straks in december mijn jaarlijst moeten aanvoeren. Ware het niet dat een maand geleden…

Na afloop struinen Reuter, Mastelotto en Levin over het podium om hun spullen in te pakken en op te ruimen. Mastelotto, die de wereld veroverde met Mr. Mister en King Crimson breekt gewoon zijn eigen drumstel af. Levin, de man die naast Crimson bekendheid verwierf met Peter Gabriel en als sessiemuzikant meespeelt op meer dan 500 albums (van o.a. Lou Reed, Pink Floyd, Yes, David Bowie en Alice Cooper), heeft er op 69-jarige leeftijd nog steeds plezier in om met een busje van club naar club te reizen en zich daar tussen het publiek te mengen. Gepassioneerd en klaarblijkelijk onvermoeibaar.

“Als deze tour voorbij is heb ik twee weken vakantie” vertelt Mastelotto na afloop. “Daarna gaan we met King Crimson naar Canada en Japan. Maar ik denk dat we volgend jaar weer terugkomen.” Aan zijn ogen zie ik dat hij er nu al zin in heeft. En hij is zeker niet de enige. Count me in!

Stick Men speelde op dinsdag 20 oktober in Spirit Of 66, Verviers.