Mosae Zappa wat was je waanzinnig, bizar, grappig, wonderbaarlijk, lief, verbindend, gewaagd en modderfokking goed! Starten met meer dan 150 mensen in de Oefenbunker, eindigen met 1.350 in de Limburgzaal. En daarna een dampende afterparty tot in de vroege uurtjes in een bomvol Café Bluff. Frank Zappa is still alive in Parkstad Popstad! Foto’s: René Bradwolff
We begonnen op vrijdagavond in Landgraaf met het bewonderenswaardige Zappa Talks dat diverse Frank Zappa-tracks en quotes door het vaarwater van een band als The Orb loodste. Het groovende Vlamp liet zich niet van de wijs brengen door een stuiterende kikker. Het fenomenale negenkoppige The Dangerous Kitchen trakteerde op een avondvullende Zappa ‘1988 style’ set inclusief blazers. Frans Theunisz doopte zijn grootste hit om tot Frenk Aon De Geng, lokte daarmee de meest uiteenlopende reacties uit, waarmee hij zijn plek op Mosae Zappa rechtvaardigde. The secret word was ‘bizarre’.
Zaterdagmiddag verplaatste het circus zich naar Heerlen waar rond het middaguur Coasters volstroomde voor Zappa koffie en cake én Die Miserablen Duos met een akoestische set Zappa stuff in Hessisch dialect. Daarna speelde het Carillon From Hell bij Juwelier Vaessen weer de nodige Zappa tunes en mochten wij en het publiek de hand schudden van Dweezil Zappa en aanschuiven voor een Q&A met ‘de zoon van’. Aansluitend werden we getrakteerd op een wonderbaarlijke performance van one ban mand Jeff Silvertrust bij De Tapperij. Prime time tussen het winkelend publiek op zaterdagmiddag meezingen met Jewish Princess. Why not?
’s Avonds liep de Limburgzaal tot aan de nok vol voor een indrukwekkende en overrompelende show van Dweezil en band. Inclusief een integrale uitvoering van het 50 jaar oude meesterwerk ‘Hot Rats’ en een riante setlist vol uiteenlopend Zappamateriaal, waaronder opvallend veel niet voor de hand liggend werk. Nooit gedacht dat ik het ooit nog eens zou meemaken: Penis Dimension live in Heerlen.
En daarna volgde een aftershow met de jazz-cats van Murphy in het theatercafé en de ontlading in Café Bluff, waar Disco Boy Tim iedereen die er nog geen genoeg van had (inclusief Dweezil-bassist Kurt Morgan) liet dansen op en meebrullen met de tracks uit de Zappa-catalogus die je het minst verwachtte. Geen hits maar weirde shit. En dat deed het opvallend en uitzonderlijk goed. Hetgeen veel zegt over het aanwezige Mosae Zappa publiek.
En dat publiek vormde voor mij ook dit jaar weer het absolute hoogtepunt van deze zesde Mosae Zappa editie. In grote getale vanuit heel Europa naar Parkstad gereisd om er samen twee dagen lang één groot feest van te maken. Aan de bar hangen met iemand uit Wenen, een biertje doen met een Zappateer uit Bayern, meezingen met een groep Portugezen. Grenzeloos tof.
Inmiddels is iedereen weer thuis. De roze wolk waait weg. Het carillon op de Bongerd speelt weer gewoon Sinterklaasdeuntjes en de voertaal in Heerlen centrum is weer Nederlands. Maar de herinneringen die blijven. En de foto’s. Ik blader er doorheen terwijl mijn hoofd zich vult met de muziek die ik afgelopen weekend hoorde. Lonesome Cowboy Burt, Tears Began to Fall, Brown Moses, Uncle Remus, Willie The Pimp, Teen-Age Wind, Carolina Hard-Core Ecstasy, Sjeng Aon De Geng…
Op naar nummer 7!
De zesde editie van Mosae Zappa, hét toonaangevende Frank Zappa tribute event van de lage landen, vond op 29 en 30 november jl. plaats op diverse locaties in Heerlen en Landgraaf.