The Pink Floyd Sound

 
Coverbands. Ik heb er helemaal niets mee. Ik mis het groepsgevoel, de interactie op het podium en de creativiteit. Het is heel knap om noot voor noot bestaande liedjes te spelen maar het is ook een trucje. ‘Iedereen Kan Schilderen’ van Ravensburger maar dan met muziekinstrumenten. De vakjes zijn voorgetekend en het kleurnummer is bekend. Desondanks stond ik zaterdag in Weert te genieten van The Pink Floyd Sound.

Het was drummer Patrick Ploum die me uitdaagde. Dat zelfs ik als fanatiek Pink Floyd fan en kritisch luisteraar onder de indruk zou zijn van zijn band. Na een paar keer vriendelijk te hebben bedankt sta ik zaterdag dan toch, zij het enigszins schoorvoetend, in de Bosuil, waar mijn vooroordelen vaak worden bevestigd. Maar… vaak ook niet.

Vooropgesteld: The Pink Floyd Sound is en blijft een coverband en kleurt braaf binnen de lijntjes. De instrumentbeheersing is van een dermate hoog niveau dat het werk van de Britse gigant ogenschijnlijk moeiteloos vertolkt wordt; de (surround) sound klopt, de solo’s kloppen, de films op het ronde projectiescherm achter de band kloppen maar ik mis een kloppend hart. En toch geniet ik soms met volle teugen.

Een eerste vooroordeel dat ik kan wegstrepen is dat veel coverbands doen alsof ze the real thing zijn. Zo’n Queen tribute met een zanger met plaksnor en Freddie Mercury gebaartjes en een gitarist met een dode poedel op zijn hoofd. The Pink Floyd Sound is afgezien van haar muziek gewoon zichzelf. Inclusief af -en aankondigingen in Roermonds dialect en soms met een kleine geschiedenisles waaruit ook de liefde voor het origineel blijkt.

Een ander vooroordeel waarmee wordt afgerekend is dat de setlist van een coverband bol zou staan van de greatest hits en publieksfavorieten die ik als fan eigenlijk niet wil horen. Deze gasten openen tot mijn grote verrassing met de titelsong, ‘When You’re In’ en ‘Childhood’s End’ van het relatief onbekende ‘Obscured By Clouds’ en vervolgens nemen ze het publiek mee naar de jaren ’60. Met naast een aantal usual suspects ook de experimentele Syd Barrett tour de force ‘Interstellar Overdrive’ en ‘Let There Be More Light.’ Die laatste vormt samen met een uitstekende uitvoering van ‘Careful With That Axe Eugene’ het hoogtepunt van het eerste deel van de set.


Deel twee speelt zich af in de jaren ’70 en wijkt met onder anderen ‘Have A Cigar’ en ‘Sheep’ en het (de hemel zij geprezen) ontbreken van ‘Another Brick In The Wall part 2’ en ‘Money’, ook af van mijn verwachting. De grootste verrassing zit echter in de toegift en heet ‘Corporal Clegg’. Roger Waters’ eerste anti-oorlog song en absurdistisch eerbetoon aan zowel zijn gesneuvelde vader als Thaddeus von Clegg, de uitvinder van de kazoo. Een song waarvan ik nooit had gedacht hem ooit een keer live te mogen horen.

Helaas zet de plichtmatige uitvoering van ‘Comfortably Numb’ me enkele minuten later weer met beide voeten op de grond, zoals ‘Wish You Were Here’ dat deed aan het einde van de eerste set. Het nummer blijkt symbolisch voor alles dat me tegenstaat aan coverbands. Zonder de diepgang en emotie van Roger Waters’ vocalen en de geniale solo van David Gilmour blijkt het sleutelnummer van ‘The Wall’ langdradig. Bovendien kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat ook de bandleden meer plezier beleven in het spelen van het obscure en minder voor de hand liggende materiaal. Het is niet voor niets dat ze onlangs in Venlo het album ‘Animals’ in zijn geheel uitvoerden.

En zo blijft het een avond met gemengde gevoelens maar ook een avond waarop ik me prima heb vermaakt. Zélfs als Pink Floyd-purist. Met een biertje in de hand, leunend tegen de bar over een vette PA een aantal van je favoriete nummers luisteren in een bijna natuurgetrouwe uitvoering. En dat je dan de volgende ochtend voor het eerst sinds jaren ‘Obscured By Clouds’ uit de kast trekt… Patrick kan opgelucht ademhalen.

The Pink Floyd Sound speelde zaterdag 5 april in de Bosuil in Weert de volgende nummers: Obscured By Clouds / When You’re In / Childhoods End/ Set The Controls For The Heart Of The Sun / Astronomy Domine / Arnold Layne / Interstellar Overdrive / Let There Be More Light / Careful With That Axe Eugene / Wish You Were Here / In The Flesh / Young Lust / Hey You / Welcome To The Machine / Have A Cigar / Sheep / Time / Breathe (reprise) / Brain Damage / Eclipse / Corporal Clegg / Comfortably Numb / Run Like Hell.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s