Bijna tien jaar na mijn eerste kennismaking met de Kaiser Chiefs, tijdens een uitzinnige en onstuimige show in de piepkleine Brusselse Rotonde, staat de band uit Leeds in een nét niet uitverkochte Limburgzaal in Heerlen. Met een pak vol oude hits en nieuw werk dat daar verrassend goed tussen blijkt te passen. Foto’s: René Bradwolff

Vooraf rijst bij ondergetekende de vraag of Kaiser Chiefs niet al te zeer op haar retour is. Na het album ‘Yours Truly, Angry Mob’ (2007) stokte het succes en leek de creatieve koek op. In Heerlen blijkt de band gelukkig nog springlevend. Uiteraard draait het ook vanavond eigenlijk allemaal om de nostalgie van ‘I Predict A Riot’, ‘Oh My God’, ‘Ruby’ en andere krakers uit de beginjaren, maar de nummers van het meest recente album ‘Education, Education, Education & War’ kruipen qua sound en feel weer in de richting van 2005: Pittig en stevig aangezet met ruimte om te springen en te zingen. En dat is meer dan ik had durven hopen na een stel matige langspelers en dito festivalshows.

Omdat alle muzikale ingrediënten voor een feestje dus aanwezig zijn én omdat publiek en band er overduidelijk zin in hebben gaat het af en toe aardig los in de Limburgzaal. Frontman Ricky Wilson werkt zich ouderwets in het zweet, verzorgt halverwege een net zo geïmproviseerde als hilarische talkshow waarbij het publiek vragen mag stellen aan toetsenist en ‘ziel van de band’ Nick ‘Peanut’ Baines en eindigt de set midden in de zaal omringd door een springende meute.

Het mag dan allemaal niet meer zo actueel zijn en niet meer zo energiek uit de speakers knallen als in de gloriedagen, aanstekelijk is het wel en bovendien kwalitatief dik in orde. Een avondje Kaiser Chiefs is tegenwoordig vooral een vermakelijke en vrolijke samenkomst rondom een stel tijdloze en soms onweerstaanbare britpopsongs. Soms hoeft het niet meer te zijn.

Kaiser Chiefs speelde op maandag 20 oktober in de Limburgzaal, Heerlen.