Nadat hun titelloze debuut mij in 2002 omver heeft geblazen zie ik The Datsuns de jaren daarna geregeld optreden. De albums worden dan gaandeweg wat minder maar live stellen ze nooit teleur. Na 2007 verdwijnt de band uit mijn gezichtsveld, totdat ze ineens in het nabijgelegen Hasselt staat met een heel behoorlijke nieuwe plaat op zak.

En dan blijkt er ineens verrassend weinig veranderd. Het aantal nummers van het debuut is beperkt tot vier (‘Sittin’ Pretty’, ‘Harmonic Generator’, What Would I Know’ en de onvermijdelijke kraker ‘MF From Hell’) maar ook de latere albums herbergen genoeg smakelijke plaatjes om anderhalf uur te vullen. Minder garage-, meer hardrock en psychedelica. Geen MC5 maar Black Sabbath. Ook niet misselijk.

Ondanks dat het recente werk wat trager is duwen The Datsuns het gaspedaal nog geregeld helemaal in. Loeiharde riffs, scheurende solo’s en pakkende refreinen… geen gelul, aftikken en beuken. Wat minder onstuimig en een tikje strakker dan destijds. Dat eerste komt goed uit want ook de ca. 500 aanwezige fans zijn ouder en rustiger geworden. Geen moshpit deze keer.

De gloriedagen van The Datsuns mogen voorbij zijn, het viertal weet nog steeds hoe te rocken en het publiek te vermaken. Dat ze daarbij niet volledig teert op de oude publieksfavorieten levert ze bovendien extra respect op. Temeer daar veel van de latere nummers niet of nauwelijks voor ze onder doen. Kortom: het was een geslaagd weerzien in Hasselt.

Oh ja, in navolging van de concerten van vorige week hadden The Datsuns ook een tof voorprogramma bij zich: Traumahelicopter uit Groningen. Prettige gitaarpunk met het hart op de juiste plaats. Sterke songs, puike melodieën, los uit de pols. Mochten ze eens in de buurt zijn, ga ze zien.

The Datsuns speelden op 4 november in Muziekodroom, Hasselt.